Angelina is een aspirant -sieradenontwerper, danser en model wiens leven vol is met het vieren van schoonheid in al zijn manifestaties.
Over mezelf
Ik ben 23 jaar oud, de laatste 6 waarvan ik in Kiev woon. Momenteel werk ik op afstand voor een Canadees bedrijf als vertegenwoordiger van de klantenservice en ben ik me ook voorbereid op de lancering van mijn eigen sieradenmerk. Het begon allemaal met mij vast te zitten in een toen bezochte deel van de Sumy-regio en iets nodig had om mezelf af te leiden-dus pakte ik kralenweven op. Dat is hoe het idee om iets van mij te creëren, is geboren, en ik ben erg opgewonden om het aan de wereld te laten zien. Ik werk ook als model sinds ik 19 was, meestal voor lingeriemerken. Het begon allemaal met één shoot, toen begon ik regelmatig te worden geboekt door verschillende merken, en ik vind het echt leuk om het te doen, omdat ik dol ben op een mooi ondergoed.
Over vrouwelijke seksualiteit
Als kind bracht ik meer tijd door met meisjes, omdat ik dat met jongens met jongens heeft geleerd, moet je voorzichtig zijn en met meisjes kun je communiceren zoals je wilt. Het gebeurde zo dat de eerste ervaring in de adolescentie met vriendinnen was, omdat het ons leek dat het een veiligere manier was om onszelf en onze lichamen te ontdekken, om voor het eerst te proberen te kussen. Mijn eerste kus was met een meisje, en het was heel comfortabel voor mij. Maar met jongens was het zo angst, de eerste kus met een jongen leek me iets ernstigs. En over het algemeen waren relaties met jongens iets zo vreemd en onbegrijpelijk voor mij, het voelde als een bepaald gevaar. Het ging uit met de leeftijd en ik had een lange, serieuze relatie met een man. Rond de leeftijd van 20 realiseerde ik me dat ik iets anders wilde dat hij niet kon bieden, maar het was niet alsof ik een relatie wilde met een persoon van het andere geslacht, nee. Ik wilde gewoon iemand vinden met wie ik me op mijn gemak zou voelen. En dus gebeurde het dat het een meisje was. Over het algemeen word ik verliefd op een persoon, en ik voel me aangetrokken tot verschillende dingen bij mannen en vrouwen, ik voel me anders bij hen. Wat me naar mannen trekt, is hun houding en het feit dat je je beschermd kunt voelen, ze geven om je, en ik heb deze mannelijke energie nodig, omdat ik me dan meer vrouwelijk voel. Met meisjes daarentegen worden meer mannelijke energieën in mij geactiveerd, ik wil meer tekenen van aandacht tonen, voor hen zorgen. Maar het zijn vrouwen die me inspireren, zij zijn het die ik bewonder.
Over de eerste relatie met een vrouw
Ik werkte ooit in een café en op een dag kwam een heel mooi meisje naar ons toe - klein, dun, donkerharig, en er was iets heel aantrekkelijk en mysterieus aan haar. We glimlachten naar elkaar, maar op een gegeven moment vertrok ze - ik merkte het niet eens. Maar ze liet een briefje op de tafel achter - er was een tekening van mij, let op hoe mooi ik was en ze verliet ook haar telefoonnummer. Het was heel romantisch, mensen doen dat nu bijna nooit! We begonnen te communiceren, leren elkaar kennen, maar op een vriendelijke manier, totdat we op een gegeven moment eindelijk toegaven dat we elkaar leuk vonden. We hadden altijd een aantrekkingskracht op elkaar en de relatie was zeer harmonieus. Voor ons beiden was het de eerste ervaring van een relatie met een vrouw, we deden alles intuïtief en bespraken zelfs het feit dat als niets voor ons werkt en iemand een meer traditionele relatie wil - het is oké, we zullen het accepteren en Blijf vrienden. Het was een zeer spannende en romantische tijd, omdat we elkaar dergelijke zorg, aandacht en begrip gaven die geen van ons eerder had meegemaakt.
Over de reacties van de nauwe
Ik heb er nooit negatieve feedback over gevoeld, noch wrede woorden noch zelfs zij-ogen. Het is gewoon dat de mensen om me heen eerder een compliment geven of een vraag stellen, omdat ze geïnteresseerd zijn in het kennen van mijn mening, en in het algemeen kan het gewoon nieuwsgierigheid zijn en dat is normaal. Er werden nooit negatieve woorden in mijn richting of in de richting van mijn vriendin gesproken. In onze bubbel reageerde iedereen er heel fatsoenlijk op. Sommigen waren verrast, maar dat is het zo ongeveer. Het enige is dat ik niet veel over mijn persoonlijke leven aan mijn familie praat, maar ik denk dat ze genoeg van me houden om me te begrijpen en te accepteren voor wie ik ben.
Over de kracht van creativiteit en dans
Kralen werd mijn toevlucht tot normaliteit tijdens de bezetting. We hadden alleen aardappelen en pasta om te koken, konden niets doen of uitgaan, dus ik wilde op zijn minst iets helder in het leven - en dat is hoe de eerste kralen top werd gemaakt. Toen dacht ik er niet aan om er een bedrijf van te maken, ik vond het proces leuk en dacht erover na hoe het eruit zou zien op het lichaam van een vrouw. Ik bleef weven en op dit moment bereid ik me al voor om het merk te lanceren. Bij mijn terugkeer naar Kiev, hervatte ik ook danslessen, die ik heel erg miste, maar het niet eens kon durven om de afgelopen 1,5 jaar opnieuw te proberen. Nu dans ik Vogue en hakken en begon ook dansevenementen bij te wonen - ik ben erg blij dat die nog steeds mogelijk zijn in Kiev. Dansen houdt me gezond, gewoon leven van zaterdag tot zaterdag, het helpt me om me levendiger te voelen. En het is een fantastische gemeenschap van mensen die me ook veel inspireren.
Over wat veranderde met het begin van de invasie
Vanaf de eerste dagen van de invasie, om in bezetting te zijn, kon ik niet stil zitten en moest ik op zijn minst iets doen om nuttig te zijn. Het begon met het weven van beschermende netten voor onze leger, sokken voor hen breien en het helpen coördineren van vrijwilligerswerk voor veel mensen. Ik heb net de berichten op sociale netwerken bekeken over wat voor soort hulp nodig is en heeft geholpen mensen te betrekken bij hun werk volgens hun vaardigheden. Ik ben niet alleen teruggekeerd naar Kyiv - ik heb er letterlijk in barst, omdat in 1,5 maanden tijdens de bezetting veel dingen in me veranderden en me duidelijk over mezelf werden. Als je je realiseert dat je leven op elk moment kan eindigen, wordt het meteen gemakkelijk om eerlijk te zijn tegen jezelf, om te begrijpen hoe je je leven wilt leiden, alle prioriteiten worden voor jou in het zicht vastgelegd. Bij terugkeer gaf ik veel van mijn kleren aan het goede doel, begon mensen regelmatig te helpen en tegelijkertijd meer moediger te voelen om het leven te leiden waar ik altijd van heb gedroomd.
Over deelname aan het anoeses x kyivpride -project
Deelname aan dit project is belangrijk voor mij omdat er mensen zijn die zich schamen voor hun verlangens, bang om zich uit te drukken, en ik wil ze door mijn eigen voorbeeld laten zien dat dit niet iets is om je voor te schamen. Waarom? Wij zijn wie we zijn, en u zult veel gelukkiger en gezonder zijn als u trouw blijft aan uzelf en zich niet verbergt. Zelfs als je nog niet weet wie je echt bent, moet je het proberen, iets nieuws doen en het doen met liefde en zonder angst. Er is al teveel pijn en teleurstelling in het leven, dus je moet proberen dit leven te leiden zoals je wilt.
Voor mij…
Vrijheid is het kiezen van je eigen pad in het leven en het verplaatsen zoals je wilt, je beschermd en zelfverzekerd voelen.
Moed gaat oorlog voeren, mensen beschermen, zich volledig bewust zijn van de gevolgen en het gevaar voor het eigen leven, en ook eerlijk zijn tegenover zichzelf, zich openstellen voor de samenleving en de eigen persoonlijkheid niet verbergen.
Schoonheid Is de staat van een persoon, het komt van binnenuit, wanneer een persoon gelukkig, evenwichtig is, in harmonie met zichzelf en deze wereld - het is altijd heel mooi.
Liefde is overal, het is in alles en het begint bij ons, met zelfacceptatie en liefde.